Onze missie is om het niet meer te laten gebeuren

Het moest een jaar worden van sportplezier en van de Olympische Spelen. Tot corona de wereld compleet lam legde en het dossier grensoverschrijdend gedrag werd aangelegd. Marieke van der Plas blikt samen met Mark Meijer aan de hand van headlines uit het nieuws terug op een zeer bewogen 2020.

Door: Hendrik Meijnders (The Connection magazine)

Marieke van der Plas:
“De clubs draaiden aan het begin van dit jaar volop en we vroegen ons af wat we met elkaar zouden gaan realiseren. Er was voldoende perspectief, we waren heel erg bezig met positieve dingen.”

Mark Meijer:
“We hadden ons met de vrouwen geplaatst voor de Spelen en waren al in Tokio geweest, alles stond in het teken van hoe we die laatste fase vorm zouden gaan geven. Het was wel al spannend wat er in China rondom het virus gebeurde, maar dat was toen nog heel ver weg. Ik weet nog dat ik dacht dat het ons nooit zou gaan bereiken…”

15 maart – Rijksoverheid: Sportclubs sluiten tot en met 6 april
MvdP: “Wij hadden een tweedaagse gepland met de raad van elf, het team dat zich bezighoudt met de strategie van de organisatie. We zaten allemaal bij elkaar en toen bekend werd dat het ‘op slot’ zou gaan, moesten we ineens heel snel schakelen. Wat gaat er met onze 900 clubs gebeuren? Hoe zorgen we ervoor dat we al die clubvrijwilligers kunnen ondersteunen in de tijd die komen gaat? Van strategisch nadenken over de toekomst tot overgaan naar de orde van die dag. We hebben ons opgesplitst in teams die aan de slag gingen voor onze clubs. Mark moest aan het werk met de vraag wat dit zou betekenen voor onze topsporters. Mogen zij ook niet meer trainen? Dat was echt wel heel gek, hoe krijgen we dat zo goed mogelijk geregeld? Mark zat al in quarantaine, die was digitaal aangehaakt. We zaten dus al middenin die nieuwe situatie.”

24 maart – AD: Olympische Spelen uitgesteld naar volgend jaar
MM: “Wat ik me nog goed herinner, is dat Maurits Hendriks als technisch directeur van NOC*NSF zijn verantwoordelijkheid nam en de tent dicht gooide. Dan besef je in één keer hoe afhankelijk je bent als een ander zijn verantwoordelijkheid neemt en wat de uitwerking daarvan is voor de hele sport. En dan vooral voor de topsport. Want wij vinden onszelf, en dit zeg ik met een knipoog, natuurlijk heel belangrijk. Het was een ongelooflijk hectische periode, waarin de druk zeker naar mij werd opgevoerd. Want onze sporters wilden blijven trainen voor de Olympische Spelen. Het was van dag tot dag anders, alles wat je het ene moment oploste, werd de dag daarna weer anders ingericht. Als ik er nu aan terugdenk, was het enorm hectisch. Ik weet nog dat Marieke heel graag door wilde gaan met de breedtesport. Langzaam werd wel duidelijk dat het niet meer ging. Het IOC zei nog: ‘De Spelen gaan gewoon door, sporters blijf trainen.’ Maar bij ons was de boel op slot gegooid. Een heel lastige situatie voor de topsport. Je wilt niet weten wat we allemaal onder de radar hebben geprobeerd om te regelen, om toch op de een of andere manier dat trainingsgevoel er een beetje in te houden. Ook het leven van die sporters stond knalhard op z’n kop.”

MvdP: “We wilden de balans houden tussen breedte- en topsport. Aan de ene kant wilden we recht doen aan een team dat zich professioneel bezighoudt met sport, waar veel op het spel staat. Waar jaren naar de Olympische Spelen is toegewerkt, maar waar je ook niet het signaal wilt afgeven dat topsport verheven is boven alles. Je hebt immers, samen met de clubs, een vereniging te runnen voor 260.000 sporters, die willen allemaal sporten.

Die balans vinden is ontzettend moeilijk, je wilt zeker in crisistijd niet het ene boven het andere scharen. Want op het moment dat je alleen maar voor topsport opkomt, dan zegt de breedtesport: ‘Wat krijgen we nou? De KNGU is er toch voor iedereen?’”

MM:
“Daarbij komt dat wij ons als topsport wel heel belangrijk kunnen achten, maar op het moment dat er mensen doodgaan aan corona, dan moet je jezelf ook op een andere positie zetten. Dat is voor een topsporter, middenin zijn of haar programma, ongelooflijk moeilijk. Maar dat zijn wel de feiten.”

9 april – AD: Epke Zonderland improviseert met rekstok in leegstaand fitnesscentrum
MM: “Dit onderwerp heeft voor mij twee kanten. Het gaat om verantwoordelijkheid nemen in een groter geheel; er gaan mensen dood, je hebt dus te maken met de volksgezondheid en de publieke opinie. Aan de andere kant zijn er topsporters die zich door niets of niemand laten afremmen om hun ambitie te realiseren en desnoods in achterafzaaltjes een rekstok neerzetten. Epke kan dat. Maar wat je in die periode zag, is dat kinderen in de tuin ook een rekstok gingen maken. Daar is niks mis mee, maar als ik er dan vervolgens een reuzenzwaai op zie worden gemaakt... Daar zit hem ook de balans. Epke zat volop in voorbereiding op de Spelen, hij was absoluut maximaal in topvorm. Niks stond hem in de weg om binnen de regelgeving op een eigen plek te kunnen blijven trainen. Topsporters gaan nu eenmaal op zoek naar alternatieve manieren, wij hebben ook gezocht naar wat er wel kon en waar dat kon; dat is typisch Nederlands.”

MvdP:
“Epke is arts, maar ook topsporter met een voorbeeldrol. En als je dan toch de randjes van de morele wet moet opzoeken, dan is dat ingewikkeld op zo’n moment. Ik denk dat dit ook zijn eigen worsteling is geweest. Op het moment dat er wordt afgesproken dat er niet meer wordt gesport, waar stopt dan zijn verantwoordelijkheid en waar begint die van ons? Dat is een discussie die Mark en ik met elkaar hebben, we zoeken die ethische ruimte op. Houden elkaar daar scherp in, ik vind het ook mooi dat dit kan. Dat je elkaar daarop kan aanspreken. Wat is goed op zo’n moment? Iedere sportbond met een olympisch programma zal deze spanning, die tussen de algemeen en de technisch directeur, herkennen. Dat weet ik, want daar hebben de bonden onderling ook contact over, haha.”

6 mei – nu.nl: KNGU zet vraagtekens bij maatregelen: ‘200.000 kinderen in de kou gezet’
MvdP: “De topsport mocht weer naar binnen. Wat ik zag, was dat er op school ook weer binnen mocht worden gegymd. Op het moment dat er een context is waarbij je kan uitsluiten dat het binnensporten van kinderen geen vergroot gezondheidsrisico met zich meebrengt, dan ga ik er wel harder in. Prima om in de maatschappelijke context allemaal ons steentje bij te dragen wanneer er een moreel appel op je wordt gedaan. Maar als ik me niet voor kan stellen dat het sporten van kinderen een risico is voor de gezondheid in de samenleving en voor het oplopende tekort in de zorg, dan ga ik harder roepen. Tot op de dag van vandaag zet ik mij ervoor in om – pedagogisch gezien – het leven van kinderen tot 13 jaar zoveel mogelijk te laten blijven zoals het was. Het is een lage risicogroep, voor kinderen is het fijn als hun leven weer een beetje normaliseert.”

29 september – RTL Nieuws: Amateurclubs steeds dieper in de problemen
MvdP: “Ik vond de andere bonden eerlijk gezegd toch wel redelijk stil, al had dat ook te maken met het verschillende verloop van seizoenen. Wij zijn de grootste binnensportbond voor de jeugd en de eerste signalen waren dat we tot 1 september dicht zouden gaan. Dat zou een sluiting van bijna zes maanden zijn geweest. Er was mij alles aangelegen eerder dan 1 september open te mogen, dat werd uiteindelijk 1 juli. Daarmee hebben we in ieder geval een grote uitstroom voorkomen en konden we ook de instroom weer op gang brengen. Wat relevant is voor ons, is de ledendaling. Wij zijn minder dan bijvoorbeeld voetbal en hockey een competitiesport, bij onze sport wil je vooral trainen. Er zijn wel wedstrijden en die vinden we belangrijk, maar binnen de KNGU is 15 procent wedstrijdsport, de rest is recreatie. Wedstrijden zijn dus voor een beperkt deel van de leden maar dat is wel een belangrijk deel. Als jij normaal gesproken aan wedstrijden deelneemt en nu voor de kat z’n viool alleen maar traint, dan is dat ontzettend moeilijk. We onderschatten dat mensen sporten om grenzen te verleggen. Je wilt beter worden en laten zien dat je beter kan. Mijn punt is dat het niet alleen gaat om de gevolgen van de maatregelen voor de financiële positie van de clubs en de bond, maar minstens zo belangrijk vind ik de maatschappelijke en gezondheidswaarde van sport die in het gedrang komt.”

Dit voelt als de zwaarste periode tot nu toe in mijn werkzame leven - Mark Meijer

MM: “Maurits Hendriks heeft eerder bekendgemaakt dat de Spelen sowieso doorgaan volgend jaar en daar gaan wij ook van uit. Als je die onzekerheid namelijk in je programma laat komen, dan staat de concurrentie waarschijnlijk voor. We zijn een binnensport, maar ik ga ervan uit dat daar in het komende half jaar ook ontwikkelingen plaats gaan vinden. Als ik zie dat de Tour de France, de Grand Slams en de Formule 1 wel doorgaan, dan biedt dat ook perspectief. In de afgelopen periode werd duidelijk dat de bubbel redelijk gegarandeerd wordt in onze sport, waardoor de mogelijkheid blijft bestaan dat we door kunnen trainen. Ik ben banger voor de dreiging die boven de breedtesport hangt. Uiteindelijk gaat dat ook ten koste van onze topsport in de toekomst. Daar zit een veel groter gevaar.”

MvdP:
“In de hele sport in Nederland gaat deze situatie gevolgen hebben.”

Grensoverschrijdend gedrag

10 juli – Trouw: Directeur turnbond: ‘Onze sport moet door een pedagogische wasstraat’
MvdP: “Wij hebben jarenlang geïnvesteerd in een veilig sportklimaat en met name in allerlei tools en interventies op verschillende niveaus. Wat je dan doet, is ingaan op de uitwassen van een niet-pedagogisch klimaat. Dat is hartstikke goed en nodig geweest. Maar op het moment dat je daarmee bezig bent, ben je met de uitwassen bezig in plaats van met preventief beleid. Ik ben ervan overtuigd dat als je de sport anders inricht, meer door de ogen van het kind en te beginnen met het systeem waar de bond verantwoordelijk voor is, dan kan je een groot deel van die uitwassen van grensoverschrijdend gedrag voorkomen en minimaliseren. Of er in ieder geval voor zorgen dat het eerder bespreekbaar wordt. En volgens mij gaat het om sportplezier. Dat wordt daarmee verhoogd. Zo behoud je dus ook sporters langer voor de sport. Hoe kunnen we de sport zo inrichten, dat de kinderen van nu en in de toekomst, er plezier aan beleven? Op het moment dat ik daarmee startte in 2017, vroeg iedereen mij of ik wist waar ik aan begon. Want het is nogal wat. Het betekent dat je moet kijken naar je wedstrijdsysteem, naar de manier waarop training op de clubs wordt gegeven, maar ook naar de manier waarop we jureren. Als je bedenkt dat er uiteindelijk door 950 clubs, 260.000 sporters en duizenden wedstrijdvrijwilligers en juryleden allemaal vanuit diezelfde visie naar de sport moet worden gekeken en gehandeld, dan is dat een hele operatie.”

We kunnen en willen niet meer wegkomen met ‘het was vroeger', dus leef lekker verder - Marieke van der Plas

“We hebben daarvoor een subsidieaanvraag ingediend bij het ministerie van VWS. In samenwerking met de KNVB, want we zijn op zoek gegaan naar een bond die ook heel veel jeugd heeft. Samen met de KNVB hebben we 50 procent van de georganiseerde jeugd tot en met twaalf jaar, dus als je impact wilt hebben dan heb je dat daar. En hoe mooi is het dat je dit met z’n tweeën doet!? We kregen een investering vanuit VWS en hebben daar met Marit Gijsbers een pedagogische regisseur voor aangenomen. Zij kijkt stap voor stap, systeemonderdeel per systeem­onderdeel naar wat we kunnen doen. We hebben voor die cultuurverandering tien jaar genomen. Dan denk je, dat is nogal wat. Maar als je bedenkt dat we 150 jaar bestaan als gymsport, dan hebben we wel wat in te halen. Er is natuurlijk ook wel wat om overhoop te halen als je fundamenteel naar je sport wilt kijken. Het gaat niet alleen maar over topsport of wedstrijdsport, het gaat over alle facetten van de sport. We hebben met elkaar een visie geformuleerd en die visie moet niet in de la belanden, die moet gaan leven. Marit Gijsbers is daar met de KNVB mee aan de slag gegaan. We hebben nu een gezamenlijke pedagogische visie. Die is vertaald naar wat dit dan betekent voor het handelen van trainers en coaches, want zij zijn cruciaal voor het sportplezier. Vervolgens kijken we wat dit betekent voor wedstrijden en voor opleidingen. Daar zijn de eerste stappen voor gezet. We hebben groot onderzoek gedaan onder trainers en ouders over hoe zij het pedagogisch sportklimaat zien in de club. We voeren focusgesprekken met jonge sporters over hoe zij het zien en dat moet richting geven aan wat we doen. Verder zijn we begonnen met oudervoorlichting. Dus er zijn stappen gezet en we zijn bezig met het formuleren van bouwstenen voor de toekomst, voor talentontwikkeling en topsport. Het is een grote operatie, daar sprak ik over in Trouw. En toen kwamen de andere krantenkoppen…”

21 juli – AD: Netflix-docu Athlete A leidt tot onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag door KNGU
MM: “Ik heb de documentaire meteen bekeken en ik had op YouTube al ‘At the Heart of Gold’ gezien, dat is meer een inhoudelijke documentaire over het misbruik door de Amerikaanse sportarts Larry Nassar. Daar ben ik echt van geschrokken. Dat ben ik ook van ‘Athlete A’, maar ik wist daar al een heleboel dingen van. Waar ik vind dat ‘Athlete A’ veel meer gaat over een systeem, gaat het in ‘At the Heart of Gold’ echt over het misbruik en wat dat teweeg heeft gebracht. Maar beide hebben impact en hebben mij doen realiseren dat het hebben van een systeem fantastisch is, maar ook hoe kritisch je moet blijven binnen een systeem. Om ervoor te zorgen dat het verantwoord blijft en dat de juiste dingen worden gedaan. En wie reflecteert mij? Ik ben immers ook onderdeel van het systeem.”

Het hebben van een systeem is fantastisch, maar hoe blijf je kritisch binnen het systeem - Mark Meijer

“Over drie maanden zal ik waarschijnlijk zeggen dat ik terugkijk op deze tijd als een leerzame periode. Nu voelt het als de zwaarste periode tot nu toe in mijn werkzame leven. De impact die het heeft gehad, ook op mezelf. Wat het met mensen heeft gedaan. Ik vraag mezelf af of dit nou is waar ik de sport voor ben ingestapt? Is dit waar ik voor wilde gaan? Dan zeg ik volmondig ‘nee’. Ik stapte juist de sport in om het topsportklimaat te verbeteren. Sporters beter maken, nog meer talent laten doorstromen. Laat duidelijk zijn dat ze me thuis vaak vragen waar ik mee bezig ben en of ik dit een leuke job vindt. Een terechte vraag, want ik ben met niks vrolijks bezig. Daar klaag ik niet over, maar het heeft zeker impact. Privé gaat het heel goed, dat is de basis. Als die basis niet goed zou zijn, had ik dit niet vol kunnen houden.”

MvdP:
“Het knappe van ‘Athlete A’ vind ik, dat het heel duidelijk laat zien welke mechanismen er waren, waardoor bijvoorbeeld dat seksueel misbruik zolang heeft kunnen plaatsvinden. Die documentaire liet zien dat het systeem ook gedrag stuurt van mensen. En gedrag accepteert. Mijn interview in Trouw riep heel veel reacties op, er waren vrouwen die mij gingen benaderen en zeiden dat het precies zo zit. Dat is de aanleiding geweest om het onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag te starten en zo te weten te komen hoe het nu is en hoe het vroeger was. Want we moeten hier nu een antwoord op hebben. We kunnen en willen niet meer wegkomen met ‘het was vroeger, dus leef lekker verder’.”

26 juli – NOS: Oud-turnster beschuldigt bondstrainer Wevers
MM: “Zondagavond, 18.00 uur, Studio Sport. Ja, dat is wel de laatste druppel geweest die ertoe heeft geleid dat er daarna een bestuursbesluit is genomen. Ik weet nog waar ik zat, was net aangekomen op de camping in Italië. Ik zat achter mijn laptop te kijken en dacht direct; dat gaat hem hier op vakantie niet worden. Vanaf dat moment is het los gegaan. Van pers, social media, oud-sporters, wij zelf als team bij elkaar. Alle sporters en coaches die er wat van vonden. De bom is toen gebarsten.”

MvdP:
“Wij waren ontzettend moe van die coronaperiode en net op vakantie. Mark reed rondjes in z’n auto, want die had nergens bereik. Ik zat in Frankrijk en had alleen maar bereik op een kerkhof voor ons vakantiehuis. Dus ik zat met m’n laptop, met op de achtergrond de kerkklokken die luidden. Het topsporthuis stond in de fik, dat was de alleszeggende metafoor die Mark gebruikte. Je denkt alleen maar, hoe gaan we dit doen? In combinatie met het feit dat we allebei op een plek zaten waar we nauwelijks bereikbaar waren. We hebben het drie dagen volgehouden en zijn toen teruggegaan.”

Eén ding kunnen we niet, dat is de klok terugdraaien - Marieke van der Plas

MM: “Ik heb inderdaad twee dagen in de auto rondgereden, het had voor mijn vrouw ook geen zin dat ik in Italië zou blijven. We hadden het er onlangs nog over dat daar een zwembad was. Dat heb ik niet gezien. Ik ben teruggevlogen naar Nederland. Nog wel met het idee dat ik na een week misschien alsnog terug zou kunnen gaan, maar dat was absoluut niet aan de orde. Dat is balen, maar het hoort bij de functie die ik heb. Zo was nou eenmaal de situatie.”

MvdP:
“Ik heb voor mezelf gezegd dat de zomer van 2022 ontzettend mooi wordt. Ik denk dat we er nog lang niet zijn. Het rapport van Verinorm komt uit in het voorjaar van 2021, voor die tijd zijn er allerlei tuchtzaken die spelen. Daar zijn we voorlopig nog niet mee klaar. Daar komt de donkere coronaperiode nog overheen, waarin de infrastructuur van onze gymsport echt enorm onder druk staat. Het is ook de uitdaging om met elkaar fit te blijven. Maar goed, dat geldt voor veel mensen in Nederland. Wij hebben er alleen een crisis bij en moeten goed opletten dat we wel overeind blijven met elkaar. Dat geldt niet alleen voor Mark en mij. We hebben een prachtig team om ons heen, die mensen werken net zo hard.”

29 juli – AD: Alles komt weer boven bij oud-turnster Wong: ‘Onbegrijpelijk dat zij nog in het turnen mogen werken’
MM: “Ik heb sinds ik bij de KNGU werk ook gesproken met oud-turnsters en heb de verhalen gehoord waar ik met mijn pet niet bij kan. Dat heeft ook te maken met het feit dat ik uit het voetbal kom. Dat is een andere sportbeleving en ik heb de top net niet gehaald, maar ik kijk er met ontzettend veel plezier op terug. Ik vind het een missie voor mijzelf, dat mensen met een goed gevoel terug kunnen kijken op hun carrière. Als je dit soort verhalen hoort, en dan denk ik ook aan coaches die het veroorzaakt hebben, dan voel ik plaatsvervangende schaamte voor het feit dat dit zo is geweest. Dan kan je allerlei excuses bedenken, dat ook het systeem ervoor heeft gezorgd en we zo graag medailles wilden winnen, maar schoppen, slaan en negeren heeft niks te maken met een systeem. Het heeft te maken met hoe je omgaat met kinderen. Je mag presteren gerust belangrijk maken, maar het kan nooit een ongezonde machtsverhouding zijn. Ik ben van huis uit docent lichamelijk oefening, heb zelf altijd training gegeven en vind het zo ontzettend verschrikkelijk dat je zo’n ervaring hebt in je sport. De situatie zoals die er nu is, zou ervoor moeten zorgen dat er op de een of andere manier waarheidsvinding en erkenning komt. En nee, daar gaan we het niet mee oplossen, maar het is wel een missie om het in de toekomst niet meer te laten gebeuren.”

MvdP:
“Wat ook hier de uitdaging is; hoe zorg je ervoor dat je erkenning geeft aan wat is misgegaan, maar aan de andere kant ook erkenning geeft aan daar waar het nu goed gaat? Er zijn veel clubs, waar heel veel kinderen met plezier sporten. Waar nijntje Beweegdiploma wordt gegeven en waar kindjes rondhuppelen die zó vrolijk worden van de gymsport. Je merkt dat daar veel gevoeligheid omheen zit. Op het moment dat je zegt: het was vroeger vreselijk, maar nu gaat het beter, moet je oppassen dat je daarmee niet de indruk wekt de verhalen van vroeger in twijfel te trekken of geen ruimte laat aan huidige sporters om zich uit te spreken over misstanden. Dat is de balans die we in onze uitingen, in het samen optreden, proberen te vinden. Want ik vind het ook belangrijk dat de huidige selectie en de huidige sporters zich mogen uitspreken over wat zij zien, hoe zij vinden dat het beter kan en wat er al goed gaat. Dat is namelijk de balans die we moeten vinden om recht te doen aan alle gevoelens die er in onze sport zijn.”

2 september – NOS: Oud-turnsters verbijsterd over handelwijze KNGU: ‘Trap na voor slachtoffers’
MvdP: “Het is natuurlijk de uitdaging om je dit niet persoonlijk aan te trekken, maar je voelt hem wel binnenkomen. Wij zijn het gezicht van de KNGU naar buiten toe. We spreken ook met oud-sporters die onze stappen wel begrijpen, er is niet één slachtoffer en er is ook niet één huidige turnster. Je hebt trainers van nu en je hebt trainers van vroeger. Al die belangen hebben wij goed te behartigen en daarin kun je het nooit goed doen voor iedereen. Anders was het in het verleden ook wel goed gegaan, denk ik. Dat maakt het zwaar. Iemand zei tegen mij: ‘De slachtoffers hebben er niks aan als je de zwaarte van hun pijn meedraagt. Je moet nu laten zien dat je er iets aan doet.’ En dat is waar ik me aan vasthoud. We hebben een onderzoek en een tuchtrechtelijk onderzoek gestart en zijn in actie gekomen. We doen wat er op dit moment in onze mogelijkheden ligt. Eén ding kunnen we niet, dat is de klok terugdraaien. De sport moet er nu bovenop komen, we moeten naar de toekomst toe en het verleden erkennen. Daar zetten we ons ontzettend voor in. Daarbij moeten we ons realiseren dat we niet voor iedereen een 100 procent score zullen halen. Het vertrouwen komt te voet en gaat te paard. In dit geval komt het heel langzaam. Dat begrijp ik, want het vertrouwen van de slachtoffers is voor hun gevoel heel vaak beschaamd. Dus ja, waarom zou het nu wel goed gaan?”

19 september – De Correspondent: Turnen is gelegaliseerde kindermishandeling
MM: “Ik moet me na dit soort koppen vaak verdedigen, omdat ik probeer de nuance aan te brengen. Zeker in het begin van deze crisis vonden de media er van alles van. Dit is zo’n statement dat maakt alsof het verleden het nu is. En dat is niet zo. Aan de andere kant moet je ook niet per definitie aannemen dat het totaal niet meer zo is. Ik ben me ook nu weer aan het verdedigen, merk je dat? Het belangrijkste voor mij, waar wij voor staan, is dat wij graag het verhaal uitleggen over waar we in de toekomst naar toe willen. Zonder het verleden te bagatelliseren. Maar we zullen een toekomstplaatje moeten schetsen. We willen naar iets positiefs toewerken. Dat is de drijfveer op basis waarvan we bijvoorbeeld nu de drie sporenaanpak hebben: serieus nazorg leveren, waarheidsvinding en de huidige generatie. Ik ga niet roepen dat het niet meer voorkomt, maar we proberen maximaal in te zetten om regie te pakken. Om ervoor te zorgen dat alles, het hele systeem en de KNGU in z’n totaliteit, maakt dat dit niet meer voorkomt.”

Dit is een van de interviews uit The Connection magazine. Wil je altijd als eerste de interviews lezen, neem dan een abonnement, kijk hier voor alle informatie.